Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ-ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ-ΑΡΧΙΖΩ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΩ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ...

Έστω κι αν δεν έχετε αυτοκίνητο μπορείτε να αποστείλετε το μήνυμα αυτό σε
φίλους σας διότι αφορά σε ένα έξυπνο πόλεμο κατά των εταιρειών πετρελαίου.

Λένε ότι οι τιμές της βενζίνης θα ξεπεράσουν σύντομα το 1,8 Ευρώ το λίτρο!

Θέλετε να κατεβούν οι τιμές? Πρέπει να αντιδράσουμε από κοινού.

Κάποιος πρότεινε μια φανταστική ιδέα πολύ πιο αποδοτική απ? αυτή που μας
ζητούν να μην αγοράζουμε βενζίνη κάποιες μέρες.

Τον τελευταίο Απρίλιο ή Μάιο οι εταιρείες πετρελαίου 'γέλασαν' με αυτά τα
διαβήματα γιατί ήξεραν ότι δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ αυτή
την τακτική.

Θα ήταν μεγαλύτερη η ζημία  σ' εμάς παρά σ? αυτές.

Όμως η ακόλουθη πρόταση θα μπορούσε να επαληθευτεί αν την ακολουθούσαμε με
συνέπεια.

Ενωθείτε μαζί μας! Οι εταιρείες πετρελαίου της ΟPEP μας έχουν πει ότι η τιμή
που μας έχουν ορίσει είναι και η καλύτερη (58,9 λεπτά το λίτρο).

Εμείς θα αντιδράσουμε αποδεικνύοντας ότι οι αγοραστές είναι αυτοί που
ελέγχουν την αγορά. Βλέποντας καθημερινά την τιμή της βενζίνης πρέπει να
αντιδράσουμε.

Ο μόνος τρόπος για να δούμε την τιμή να κατεβαίνει είναι να χτυπήσουμε το
πορτοφόλι αυτών των εταιρειών, αρνούμενοι να αγοράσουμε τη βενζίνη τους και
χωρίς ΕΜΕΙΣ να είμαστε οι χαμένοι.

Αφού χρειαζόμαστε τα αυτοκίνητα μας, δε μπορούμε να κάνουμε απεργία στην
αγορά βενζίνης.

Μπορούμε όμως να δώσουμε ένα ΧΤΥΠΗΜΑ στην αγορά της βενζίνης δηλ. να
αντιδράσουμε στον πόλεμο των τιμών.

Ιδού μια πρόταση:

ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΒΕΝΖΙΝΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ (SHELL και
ΒΡ).

Εάν δεν πουλήσουν βενζίνη θα υποχρεωθούν να μειώσουν την τιμή της.

Εάν συμβεί αυτό, οι άλλες εταιρείες θα αναγκαστούν να τις ακολουθήσουν. Για
να προκληθεί ένα τέτοιο 'χτύπημα', θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τη συνεργασία
εκατομμυρίων πελατών της SHELL και της ΒΡ.

Το διαδίκτυο μας δίνει τη δυνατότητα να το πετύχουμε.

Το μήνυμα αυτό εστάλη σε 40 περίπου άτομα. Εάν καθένας απ' αυτούς το
διαδώσει σε γνωστούς θα γίνει 40 x 10 = 400 και 400 x 10 = 4000 άτομα κ.ο.κ.

Το μήνυμα αυτό, λοιπόν, θα έχει βρει εκατομμύρια αποδέκτες στους
καταναλωτές.

Τώρα αυτό που έχετε να κάνετε, είναι να στείλετε αυτό το μήνυμα σε μερικούς
δεκάδες γνωστούς που θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο.

Εάν πιστεύετε ότι μπορούμε να αντιδράσουμε έτσι, διαδώστε το μήνυμα αυτό σε
γνωστούς και φίλους.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Μαθητής λυκείου Λιτοχώρου στο M.I.T. των ΗΠΑ!


ΟΚΤΩ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ & ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ, ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΉΣΕΙ Ο ΧΑΡΗΣ ΤΣΑΜΠΑΣΙΔΗΣ.

Μαθητής λυκείου Λιτοχώρου στο M.I.T. των ΗΠΑ!

* ΕΛΑΒΕ ΕΥΦΗΜΗ ΜΝΕΙΑ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΔΕΚΤΟΣ ΑΝΕΥ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝ/ΜΙΑ

* «ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΦΥΓΩ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΦΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ», ΔΗΛΩΝΕΙ.

* «Η ΠΡΟΟΔΟΣ & Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ & ΘΕΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ», ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ.


Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αφορά την αξιοποίηση των ταλέντων και των μεγάλων επιστημόνων αυτής της χώρας, θίγει σε δηλώσεις του ένα από τα καλύτερα μαθηματικά μυαλά που διαθέτει η χώρα. Πρόκειται για έναν μαθητή της β’ λυκείου στο λύκειο Λιτοχώρου, τον Χάρη Τσαμπασίδη, για τον οποίο έχει ενδιαφερθεί ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, το Μ.Ι.Τ. των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το ΜΙΤ ανακάλυψε αυτό το ταλέντο ........με τα πολλά μετάλλια τα οποία έχει πάρει μέσα από διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας (Ε.Μ.Ε) αλλά και μέσα από διαγωνισμούς των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Παγκόσμιας Μαθηματικής Ολυμπιάδας.
Η διοίκηση του αμερικανικού πανεπιστημίου, με πρόταση της Ε.Μ.Ε, έχει απευθύνει πρόσκληση στον Χάρη Τσαμπασίδη και το ερχόμενο καλοκαίρι αναμένεται η μετάβασή του εκεί, γεγονός που μπορεί να ανοίξει νέους ορίζοντες για τον αριστούχο μαθητή αλλά και να δοθεί η δυνατότητα στο Μ.Ι.Τ. να τον αξιοποιήσει.

Οκτώ μετάλλια και μία εύφημο μνεία από την παγκόσμια ολυμπιάδα, μέχρι στιγμής…

Ο Χάρης Τσαμπασίδης συμμετέχοντας σε όλους τους διαγωνισμούς της Ε.Μ.Ε αλλά και σε διεθνείς διαγωνισμούς, έχει αποσπάσει, μέχρι στιγμής, οκτώ μετάλλια και συγκεκριμένα: Δύο χρυσά, 4 ασημένια, 2 χάλκινα και μια εύφημο μνεία από την Παγκόσμια Μαθηματική Ολυμπιάδα.
Όπως εξηγεί, οι διαγωνισμοί αυτοί –που γίνονται με αποκλειστική ευθύνη της Ε.Μ.Ε– ξεκινούν από τις τάξεις Ε’ και Στ’ δημοτικού, ονομάζονται «Μικρός Ευκλείδης», και γίνονται σε μία φάση, κατακτώντας ο ίδιος τα πρώτα του βραβεία.
Οι διαγωνισμοί Γυμνασίου - Λυκείου γίνονται κάθε χρόνο και ολοκληρώνονται σε τρεις διαφορετικές φάσεις. Ο πρώτος διαγωνισμός λέγεται «Θαλής», ο επόμενος φέρει το όνομά του «Ευκλείδη» ενώ υπάρχει και ένας ακόμη διαγωνισμός που λέγεται «Αρχιμήδης».
Σε κάθε φάση συμμετέχουν μόνο όσοι προκρίθηκαν από την προηγούμενη. Σημειωτέον ότι στους διαγωνισμούς αυτούς συμμετέχουν όλοι οι μαθητές των γυμνασίων - λυκείων όλης της χώρας με σκοπό την ανάδειξη ταλέντων.
Μετά από τον διαγωνισμό του «Αρχιμήδη», 25 μαθητές από τους οποίους μικρούς -Γυμνασίου- και 25 από τους μεγάλους -Λυκείου- συμμετέχουν σε μία ακόμη δοκιμασία μέσα από την οποία επιλέγονται 12 μαθητές, 6 βασικοί που αποτελούν την εθνική ομάδα μαθηματικών και 6 αναπληρωματικοί, αντίστοιχα για τις εθνικές ομάδες Juniors-Γυμνασίου και Seniors-Λυκείου. Οι δύο αυτές εθνικές ομάδες εκπροσωπούν την Ελλάδα στους διεθνείς διαγωνισμούς.
Οι Μαθηματικοί Διαγωνισμοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ξεκινούν από την Β’ Γυμνασίου, αλλά ο Χάρης Τσαμπασίδης συμμετείχε από την Α’ Γυμνασίου κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας Γυμνασίου. Αξίζει να αναφερθεί  ότι η Ελλάδα για πρώτη φορά κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στη Μεσογειάδα και μάλιστα από μαθητή της Α’ Λυκείου: Τον Χάρη Τσαμπασίδη.

Ο Χάρης Τσαμπασίδης

Μιλώντας για τους διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας, ο Χάρης Τσαμπασίδης ανέφερε μεταξύ άλλων ότι αυτή η σειρά των γραπτών δοκιμασιών έχει ως σκοπό να αναδειχθούν οι μαθήτριες και οι μαθητές που έχουν ταλέντο στα μαθηματικά και να μπορέσουν έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο, να αναπτύξουν το ταλέντο τους και να το αξιοποιήσουν στη συνέχεια.
«Όλοι αυτοί οι μαθητές και οι μαθήτριες τελειώνοντας το λύκειο αξιοποιήθηκαν. Το θέμα όμως είναι, πού αξιοποιήθηκαν. Δυστυχώς, δεν αξιοποιήθηκαν την Ελλάδα. Από αυτά τα παιδιά που έλαβαν μετάλλια, όλοι σχεδόν έχουν βγει στο εξωτερικό και εκεί παραμένουν και δεν φαίνεται μάλλον πολύ πιθανό να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Πάντα η Ελλάδα δεν κατάφερνε να κρατήσει τα παιδιά της…», υποστηρίζει. Και συμπληρώνει: «Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων και η μετέπειτα αξιοποίηση τους.
«Όσοι μένουν εδώ στην Ελλάδα είναι σαν σταγόνα στον ωκεανό, υπάρχει δηλαδή μία εθνική αιμορραγία στον τομέα αυτό. Ακόμη και αυτοί, μετά το τέλος των σπουδών τους εδώ, φεύγουν στην συνέχεια στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές», σημειώνει.
Πού πάνε όμως όλα αυτά τα παιδιά; «Φεύγοντας από την Ελλάδα», συνεχίζει ο Χάρης Τσαμπασίδης, «φοιτούν σε μεγάλα διεθνή πανεπιστήμια, ολοκληρώνουν τις σπουδές τους και στη συνέχεια ασχολούνται με ενδιαφέροντα θέματα πραγματοποιώντας το όνειρο τους, δηλαδή την προώθηση της επιστήμης που αγαπούν. Άλλοι γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων, όπως ο Δασκαλάκης. Άλλοι κάνουν ερευνητικό έργο και είναι σπουδαία ονόματα, κυρίως στις ΗΠΑ και στην Αγγλία».

«Με κάλεσαν στο πανεπιστήμιο του M.I.T

Μιλώντας, στη συνέχεια, για τη δική του περίπτωση, λέει: «Υπάρχουν και για μένα καλές προοπτικές, θα επιδιώξω μερικές διακρίσεις ακόμη τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Και το ερχόμενο καλοκαίρι έχω πρόσκληση για να πάω στο φημισμένο πανεπιστήμιο MIT.
Η πρόσκληση που έχω από αυτό το πανεπιστήμιο είναι αποτέλεσμα των διακρίσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η Μαθηματική Εταιρία προτείνει κάθε χρόνο ένα παιδί από τη β’ λυκείου, που έχει διαπρέψει στα μαθηματικά κατά την α’ λυκείου και γυμνάσιο, και για φέτος επιλέχθηκα εγώ προκειμένου να μεταβώ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ούτε στα καλύτερά μου όνειρα θα φανταζόμουν ότι από τα σχολεία του Λιτοχώρου θα μπορούσα να βρεθώ σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως. Αυτό το οφείλω κυρίως στους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε και σε άλλους αξιόλογους καθηγητές εκτός της Ε.Μ.Ε. Το σύνολο όλων αυτών των ανθρώπων είναι από Αθήνα. Είναι λοιπόν καιρός να πάψουμε οι Έλληνες να βλέπουμε «Βόρειοι-Νότιοι», να βλέπουμε «πάνω και κάτω από το αυλάκι». Εγώ είμαι πάνω από το αυλάκι και αυτοί κάτω από το αυλάκι», τονίζει.
«Στο MIT θα παρακολουθήσω μαθήματα στον τομέα των μαθηματικών για ενάμισι μήνα. Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι όλα τα έξοδα παραμονής μου εκεί καλύπτονται από το ΜΙΤ. Εκεί θα με δουν, θα με ακούσουν, οι καλύτεροι καθηγητές θα κάνουν συζητήσεις μαζί μου στον τομέα των μαθηματικών, θα παρακολουθήσουν την πορεία μου. Κι από εκεί και πέρα, εφόσον όλα πάνε καλά, εφόσον κάνω μια καλή εντύπωση, το μέλλον μου είναι στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα, αφού επιστρέψω από το MIT θα επιδιώξω μερικές ακόμη διακρίσεις εδώ στην Ελλάδα και στη συνέχεια θα κάνω αίτηση για να φοιτήσω στο εκεί πανεπιστήμιο. Και αν γίνω δεκτός, αυτό για μένα θα είναι μια μεγάλη επιτυχία.
Θα πρέπει, βέβαια, να πω ότι η πορεία μου ήδη παρακολουθείται από ενδιαφερόμενα διεθνή πανεπιστήμια, ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια της Ε.Μ.Ε, και γι αυτό είπα προηγουμένως ότι ανοίγονται νέοι και ελπιδοφόροι ορίζοντες για μένα», λέει ο Χάρης Τσαμπασίδης.

Η Ελλάδα δεν αξιοποιεί τα ταλέντα της

Κατά την άποψή του, η Ελλάδα κάποιες φορές τα παιδιά της τα τιμά, όμως δεν ξέρει να τα εκτιμά και να τα αξιοποιεί: «Είπα προηγουμένως ότι μεγάλες προσωπικότητες στον χώρο των μαθηματικών δεν μπορούν να αξιοποιηθούν στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με έχει τιμήσει, τιμήθηκα πέρυσι από τον πρόεδρο της βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο και την προηγούμενη χρονιά (2009) από τον τότε πρόεδρο της βουλής, κ. Σιούφα. Θεωρώ πολύ σημαντικές βραβεύσεις, επίσης, την επίσκεψη μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες μετά το ασημένιο μετάλλιο της Βαλκανιάδας το 2008 και την βράβευση από την Πανελλήνια Ένωση Ελλήνων Φροντιστών πέρσι στην Αθήνα για την γενικότερη πορεία μου.
Επίσης, η χώρα μου με τίμησε προσωπικά όπως και όλους τους μαθητές με αντίστοιχη πορεία με την εισαγωγή μας σε όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια άνευ εξετάσεων. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, δεν είναι η εισαγωγή μας στο πανεπιστήμιο. Αυτό, χωρίς να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ υπερβολικός, για μαθητές με τέτοια πορεία είναι εύκολη υπόθεση.
Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς στα ελληνικά πανεπιστήμια. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, τι λείπει από την Ελλάδα και δεν μπορεί αυτή η χώρα να αξιοποιήσει τις ικανότητες των δικών της παιδιών. Η απάντηση που δίνω εγώ είναι ότι λείπει η συνειδητοποιημένη αξιολόγηση, η σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση για να μπορέσει κανείς να καταλάβει και να δει τις δυνατότητες ενός παιδιού, ενός νέου ανθρώπου. Άλλωστε, προφανώς και εξ αυτού του λόγου, το ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Αλλά και να υπήρχε δυνατότητα για σωστή και αντικειμενική αξιολόγηση, υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα. Δεν μπορεί κανείς να αξιοποιηθεί σήμερα στην Ελλάδα, επειδή δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλοί τομείς όπου θα μπορούσε η χώρα να χρησιμοποιήσει, σε σημαντικό βαθμό, το ταλέντο ενός νέου ανθρώπου.
Επομένως, μεγάλα μαθηματικά μυαλά θα ήταν αναξιοποίητα στους υπάρχοντες χώρους εργασίας εδώ στην Ελλάδα αφού δεν υπάρχει το αναγκαίο περιβάλλον για κάτι μεγάλο, για κάτι αντάξιο των φιλοδοξιών τους», υποστηρίζει.

Η αλλαγή δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, είναι και θέμα νοοτροπίας…

Άραγε, στην Ελλάδα μπορεί να αλλάξει κάτι; Μπορεί η Ελλάδα να κάνει τα αναγκαία βήματα; Και πώς; Στα ερωτήματα αυτά ο Χάρης Τσαμπασίδης απαντά ότι η αλλαγή μιας κατάστασης είναι θέμα και χρημάτων, είναι όμως και ζήτημα αλλαγής νοοτροπίας.
«Δεν έχουμε επαρκώς αναπτύξει τον χώρο της έρευνας, δεν έχουμε αναπτυξιακές μονάδες διεθνούς εμβέλειας όπου θα μπορούσε ένα δυνατό μυαλό να εργαστεί, να σχεδιάσει, να λειτουργήσει.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε ξενοδοχεία, έχουμε αναπτύξει τον τομέα των υπηρεσιών, είμαστε κατά κάποιον τρόπο «γκαρσόνια», δεν είναι βέβαια κακό να προσφέρει κανείς τουριστικές υπηρεσίες, παράλληλα όμως δεν θα ήταν κακό να αναπτύξουμε και δυνατότητες αξιοποίησης του πνεύματος μας.
Αυτό που χαρακτήριζε την αρχαία Ελλάδα, ήταν ότι έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και της επιστήμης. Αρκεί να αναφέρω μερικά ονόματα που σημάδεψαν τον σύγχρονο μέχρι και σήμερα παγκόσμιο πολιτισμό μας: Πυθαγόρας, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Ιπποκράτης, Σωκράτης, Πλάτων… Κάπου, λοιπόν, χάσαμε το δρόμο μας, τον προορισμό μας ως λαός.
Δεν έχουμε υψηλής ποιότητας έρευνα, τεχνολογία και ανάπτυξη, δεν έχουμε εκείνο το περιβάλλον που θα μπορούσε να αντέξει κάποιους πολύ αξιόλογους ανθρώπους, γι αυτό και όλοι αυτοί οι επιστήμονες φεύγουν στο εξωτερικό», διαπιστώνει.

Ευχαριστίες στους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε. και όχι μόνο

Ο Χάρης Τσαμπασίδης δεν παραλείπει να απευθύνει ευχαριστίες σ’ όσους τον βοήθησαν αλλά και να στείλει ένα μήνυμα σε νεότερους μαθητές. Ειδικότερα, όμως, για εκείνους ανθρώπους της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας που ανιδιοτελώς τον βοήθησαν, σημειώνει:
«Πρέπει να μάθουμε να προσφέρουμε «ανιδιοτελώς» και χωρίς «αντιπαροχή». Το ερώτημα είναι αν υπάρχει ελπίδα για κάτι τέτοιο. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη. Τόσον εγώ όσο και άλλοι μαθητές πριν από μένα με διεθνή καριέρα σήμερα, δε θα είχαμε πετύχει τίποτα απολύτως αν κάποιοι άνθρωποι δεν αγωνίζονταν, δεν δούλευαν για μας, αν δεν μας έδιναν την ευκαιρία για όλες αυτές τις διεθνείς διακρίσεις. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους της Ε.Μ.Ε.
Οι άνθρωποι αυτοί, χωρίς οικονομική χορήγηση από το κράτος, αγωνίζονται για να δώσουν την ευκαιρία σε κάποια παιδιά να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους, τις φιλοδοξίες τους. Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπηρέτες της επιστήμης τους, εργάζονται χωρίς ανταμοιβή, χωρίς ιδιοτέλεια, πολλές φορές δε εκτός από το χρόνο τους που διαθέτουν, επιβαρύνονται και οικονομικά για μας.
Η απόσταση Λιτόχωρο-Αθήνα ή Θεσσαλονίκη είναι τόσο μεγάλη ώστε εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί την ανιδιοτέλεια αυτών. Η βοήθεια αυτών των ανθρώπων προς εμένα γίνεται τηλεφωνικά με επιβάρυνση δική τους, συχνά μου στέλνουν βιβλία από τη διεθνή βιβλιογραφία με επιβάρυνση δική τους. Αυτό δε που είναι ανυπολόγιστης αξίας είναι η ψυχολογική και ηθική τους υποστήριξη.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι από την Ε.Μ.Ε: κ. Φελλούρης Αργύρης καθηγητής Ε.Μ.Π, κ. Τυρλής Ιωάννης Γ.Γ. της Ε.Μ.Ε, κ. Ευάγγελος Ψύχας μέλος της επιτροπής Διαγωνισμών της Ε.Μ.Ε. Εκτός αυτών είναι και οι κύριοι Κωστής Δημητρίου, Βασίλειος Βισκαδουράκης από Αθήνα. Και από Θεσσαλονίκη ο κ. Γρηγόριος Τσιτσίνιας και η κ. Ελένη Μήτσιου.
Σε όλους αυτούς κυρίως οφείλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και εύχομαι να βρουν το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσουν το έργο τους. Τους έχουν ανάγκη τα νέα παιδιά. Με πολύ σεβασμό και εκτίμηση, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ελπίζω να δικαιώσω τη προσπάθεια τους.
Εύχομαι να βρεθούν σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής μιμητές τους. Ειδικά στις σημερινές κρίσιμες ώρες που περνά η χώρα μας, το έχουμε ανάγκη».

Στόχοι, οράματα, επιμονή και υπομονή.

Κλείνοντας τις δηλώσεις του ο Χάρης Τσαμπασίδης απευθύνεται και στους νεότερους μαθητές, σ’ όποιο σχολείο της χώρας κι αν φοιτούν, και τους στέλνει το δικό του μήνυμα: «Δε θα μπορούσα να μην πω και μία κουβέντα για το μέλλον της χώρας μας που δεν είναι άλλο από τους νεότερους μαθητές και να τους πω: Βάλτε στόχους και οράματα και με επιμονή και υπομονή αυτά θα πραγματοποιηθούν. Αρκεί να το πιστέψετε. Σας το λέω εγώ, ο Χάρης, ένας μαθητής που προσπάθησε». 

Α.Γαλανος
 

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω...

του Δημήτρη  Σταυρόπουλου  
Ένα Κίνημα που επωάζεται εδώ και μήνες, εμφανίστηκε τον τελευταίο καιρό δυναμικά στους αυτοκινητόδρομους όλης της χώρας. Μέλη του,απλοί πολίτες κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης, που εκφράζουν το θυμό και την αγανάκτησή τους, απέναντι σε μια κατάφορα άδικη και παράνομη τακτική του Κράτους.
Αν και ήμουν πάντα ένας νομοταγής πολίτης, που πίστευε ότι η απαρέκκλιτη εφαρμογή των νόμων, είναι το απαραίτητο συστατικό μιας Δημοκρατίας, τάσσομαι αναφανδόν με τα μέλη του κινήματος, γιατί πιστεύω ότι αυτοί, σε αντίθεση με το κράτος, ούτε άδικο έχουν, ούτε παρανομούν.
Αναφέρομαι στην τάση πολλών οδηγών, να μην πληρώνουν τα διόδια, όταν ταξιδεύουν στις εθνικές οδούς.
Στατιστικά έχει αποδειχθεί, ότι τις καθημερινές, 3 με 4 στους 10 οδηγούς, σηκώνουν μόνοι τους τη μπάρα,αρνούμενοι να πληρώσουν το χαράτσι,ενώ τα Σαββατοκύριακα ο αριθμός αυξάνεται στους 6.
Πρόκειται για την επανάσταση της ασφάλτου,που για μένα θα 'πρεπε να έχει ξεκινήσει νωρίτερα.
Και εξηγώ το γιατί.
Οι ελληνικοί δρόμοι είναι by far οι χειρότεροι της Ευρώπης.Η ποιότητα του οδοστρώματος αισχρή και επικίνδυνη,η σήμανση ανεπαρκής και παραπλανητική,ο ηλεκτροφωτισμός ανύπαρκτος και η χάραξη πολλές φορές σε στέλνει στο αντίθετο ρεύμα.Αυτοί οι δρόμοι αποπερατώθηκαν με χρήματα δικά μας.Από τους υπέρογκους φόρους που καταβάλουμε αδιαμαρτύρητα.
Είναι λογικό να πληρώνεις κάτι μόνο όταν είναι έτοιμο και το χρησιμοποιείς. Με ποιά λογική λοιπόν,είμαστε υποχρεωμένοι όλοι εμείς,να πληρώνουμε διόδια στην Εγνατία Οδό,οι οποία παραδίδεται ακόμα αποσπασματικά,ή στην Κορίνθου - Πατρών που εξακολουθεί να θυμίζει απέραντο εργοτάξιο, ή στην Ιονία Οδό που βρίσκεται ακόμα υπό κατασκευή.
Δηλαδή,πληρώσαμε με το αίμα μας την αναβάθμιση των οδών και τώρα ξαναπληρώνουμε νταβαντζιλίκι στον ιδιώτη,στον οποίο το κράτος παραχώρησε το δρόμο για να τον αποπερατώσει!!
Ε οχι Κύριοι...
Ποιός παρανομεί λοιπόν? Εγώ ή εσείς? Με στέλνετε στο θάνατο που παραμονεύει στους άθλιους δρόμους σας κι από πάνω μου ζητάτε να βάλω το χέρι στην τσέπη?
Διχοτομήσατε χωριά,κλείσατε με μπάρες παράπλευρους επαρχιακούς δρόμους και διαρκώς αυξάνετε το αντίτιμο των διοδίων.Κάθε λίγα χιλιόμετρα κι από ένας υπάλληλος,να σου απλώνει το χέρι, απαιτώντας κι άλλα ευρώ.
Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.Υπάρχει όμως κι η άλλη.Οι δικές μας ευθύνες.Ολοι μας πληροφορηθήκαμε πριν από μερικά χρόνια,ότι επρόκειτο να ψηφιστεί ένας νόμος,ο οποίος καθόριζε όλα αυτά που περιγράφω παραπάνω.Τι κάναμε?Τότε,καμία καταναλωτική οργάνωση και κανένας από εμάς ατομικά,δεν ξεσηκώθηκε.Τώρα πια είναι αργά.
Το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών - οδηγών μεγαλώνει.Είμαι μαζί τους.Εγώ,ο νοικοκύρης,ήρθε ο καιρός να κάνω την επανάστασή μου.Κανείς από τους ευρωπαίους δεν προπληρώνει ένα τέτοιο έργο.Στην Αγγλία,τη Σουηδία,τη Λετονία και τη Λιθουανία,οι αυτοκινητιστές πληρώνουν,μόνοόταν περνούν μέσα από σήραγγες .Στη Γερμανία χρεώνονται μόνο τα φορτηγά αυτοκίνητα,ενώ,στην Κύπρο,την Εσθονία,τη Φινλανδία και τη Μάλτα,δεν υπάρχει χρέωση για κανέναν.
Ευρωπαίοι δύο ταχυτήτων? Οχι,δεν πληρώνω,δεν πληρώνω...

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Νέοι, οι όμηροι της νύχτας ..... από το φίλο Young Blogger

Νέοι με όρεξη για ζωή, με ιδέες, με εργατικότητα και όραμα σβήνουν τη φωτεινότητα της ύπαρξής τους καθημερινά σε μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης, καφετέριες και μπαρ. Είναι ένας τρόπος να πιάσουν λεφτά βάζοντας τα όνειρά τους στο ψυγείο με την ελπίδα κάποια στιγμή να αναθερμανθούν στο φως των προσδοκιών τους. Η Ελλάδα πρόσφερε στους φοιτητές της κακή εκπαίδευση, ακριβή πρόσβαση σε αυτή με τα ατελείωτα φροντιστήρια (προέκταση της ανύπαρκτης οργάνωσης της δημόσιας παιδείας) και μετά από όλα αυτά έδειξε το δρόμο της νύχτας ως καταφύγιο στους νέους που τους μεγάλωσε με νεοπλουτίστικα οράματα στη χώρα του ήλιου και των θαυμάτων. 

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική από το ψέμα στο οποίο νανουρίστικαν. Η νύχτα αποτελεί τον εργοδότη που υπόσχεται ένα μεροκάματο, σε μια χώρα χωρίς δουλειές, χωρίς ευκαιρίες, χωρίς επενδύσεις, χωρίς υποδομές, χωρίς οργάνωση, χωρίς τεχνογνωσία, χωρίς αξιοκρατία. Μεροκάματο χωρίς ασφάλιση, χωρίς εξασφάλιση και χωρίς αξιοπρέπεια αφού η νύχτα δεν είναι χώρος πνευματικής δραστηριότητας αλλά μάλλον είναι η μοίρα παιδιών που τα έθρεψαν με ψευδαισθήσεις. 

Μάτια γεμάτα χρώμα κρύβουν τη λάμψη τους, γιατί η κοινωνία μας κοιμήθηκε επαναπαυμένη σε κατορθώματα παρελθοντικών υπέρ Ελλήνων. Κοιμήθηκε γιατί βρήκε σύνδεση στον εαυτό της με εικόνες του παρελθόντος και πίστεψε ότι καταπίνωντας τους καρπούς της βραχυπρόθεσμα οι θεοί θα βάλουν το χέρι τους για τη διασφάλιση ενός μακροπρόθεσμου κοινού καλού. 

Οι νέοι σου Ελλάδα είναι όμηροι της νύχτας. Και όσο και αν πνίγουν τις ανησυχίες τους σε βουβά ξεσπάσματα, δεν τους αξίζει αυτή η σιωπηλή φυλακή. Οι νέοι δεν ευθύνονται για αυτό που τους παραδόθηκε, όμως έχουν την ευθύνη για την κοινωνία του αύριο. Πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι φορείς της αυτοκαταστροφικότητας. Πρέπει να διεκδικήσουν ένα πιο δίκαιο κόσμο. Τα κλειδιά της απόδρασής τους τα έχουν οι ίδιοι στα χέρια τους, θα αντέξουν το φως της αλήθειας που κρύβεται έξω από το κελί τους;

http://dinatomirmigi.blogspot.com

Γιάννη, δεν γίνεται προκοπή αν ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού, ας είναι και κοπρίτης Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot.com/2011/01/blog-post_3349.html#ixzz1BWAzRk7X

Γιάννη, δεν γίνεται προκοπή αν ψοφήσει η κατσίκα του διπλανού, ας είναι και κοπρίτης

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Διαβάστε περισσότερα εδώ:http://apneagr.blogspot.com/2011/01/blog-post_3349.html#ixzz1BWAzRk7X

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Επειδή (μια στο εκατομμύριο) μπορεί να έχει βάση αυτή η προειδοποίηση...

ENA email από μια συνάνθρωπό μας,

Ξέρω ότι όλοι εσείς  που σας στέλνω αυτό το email δεν είσαστε γυναίκες, αλλά ελπίζω ότι θα το μοιραστείτε με τις συζύγους σας, τις κόρες, τις μητέρες, τις αδελφές, κτλ. Ο κόσμος μας μοιάζει να τρελαίνεται μέρα με τη μέρα. Βόμβες στα ταχυδρομικά  κουτιά και  τρελοί σε parking με αρώματα. Να είσαστε προσεκτικοί.

Με πλησίασαν χθες το απόγευμα, περίπου στις 15:30, σε parking  Super Market κοντά στο Πανεπιστήμιο δύο άντρες και με ρώτησαν τι άρωμα φορούσα. Τότε με ρώτησαν εάν θα ήθελα να μου δειγματίσουν μερικά περίφημα αρώματα που ήταν πρόθυμοι να μου πουλήσουν σε πολύ λογική τιμή.

Πιθανότατα να είχα  συμφωνήσει εάν δεν είχα λάβει ένα email μερικές εβδομάδες πιο πριν με την προειδοποίηση: «Θέλεις να μυρίσεις αυτό  το ωραίο άρωμα;» Ο άντρας συνέχισε να στέκεται ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και φαντάζομαι ότι περίμενε και κάποιον άλλον να «χτυπήσει».

Σταμάτησα μία κυρία που πήγαινε προς το μέρος τους, τους έδειξα και της είπα ότι μου είχαν στείλει ένα email στη δουλειά σχετικά με κάποιον  που σε πλησιάζει σε ταχυδρομεία και σε parking και σε ρωτάει αν ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΥΡΙΣΕΙΣ ΕΝΑ ΑΡΩΜΑ που πουλάνε σε πολύ φθηνή τιμή.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΩΜΑ... ΕΙΝΑΙ  ΑΙΘΕΡΑΣ. Όταν σκύψεις να το μυρίσεις λιποθυμάς. Θα σου πάρουν το πορτοφόλι, όλα τα τιμαλφή και ποιος ξέρει τι άλλο.   
Αν δεν ήταν αυτό το email, πιθανότατα θα είχα μυρίσει το «άρωμα».                                                     
Αλλά, ευτυχώς στην γενναιοδωρία ενός φίλου, γλίτωσα οτιδήποτε μπορεί να μου τύχαινε. Ήθελα να κάνω  το ίδιο και για  σένα.                                                                                                                 
                                                                               
ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΚΟΛΠΟ" ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΣΟΥ(ΓΥΝΑΙΚΕΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΗΜΕΡΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ.
ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ  ΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ EMAIL, ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΣΟΥ..